Συνέντευξη στο περιοδικό MBIKE

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό MBIKE τεύχος 100(Ιανουάριος –Φεβρουάριος 2012)

Από τη Βάσω Λαζοπούλου

SKI MOUNTAINEERING VS MOUNTAIN BIKE

Γιάννης Θεοχαρόπουλος γκουρού των βουνών και της φύσης!

Ξέρει να επιβιώνει, να ζει και να προσαρμόζετε στις πιο αντίξοες συνθήκες, έχει κατακτήσει τις περισσότερες κορυφές είτε με τα πόδια, είτε με τα χέρια, είτε με τα πέδιλα του σκι, είτε με τις δύο ρόδες. Πάντα πρόθυμος να σε βοηθήσει στο να βελτιστοποιήσεις την προπόνησή σου και την τεχνική σου και να σε βοηθήσει με τον πιο ευχάριστο τρόπο! Άνθρωπος της φύσης που χαιρόμαστε να έχουμε κοντά μας γιατί πάνω απ’ όλα είναι χαρακτήρας που εκπέμπει ήθος και αξιοπρέπεια…

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ

Ονοματεπώνυμο: Γιάννης Θεοχαρόπουλος
Ημερομηνία γέννησης: 24/2/1966
Τόπος διαμονής: Αθήνα
Website: mountain-sports.gr

Επάγγελμα:

Πτυχιούχος ΤΕΦΑΑ.

Οδηγός Βουνού ΣΕΟΒ.

Προπονητής ορειβασίας-αναρρίχησης της Γ.Γ.Α., Ε.Ο.Ο.Α.

Χαράκτης αγώνων της Ε.Ο.Ο.Α.

Προπονητής – εκπαιδευτής ορειβατικού σκι της Ε.Ο.Ο.Α.

Προπονητής ποδηλασίας της Ε.Ο.Π., Γ.Γ.Α.

Οικογενειακή κατάσταση: Έγγαμος με 2 παιδιά.

Αθλητική δραστηριότητα

Αναρρίχηση
1989-2010: Έχει στο ενεργητικό του πάνω από 260 ονομαστές αναρριχητικές διαδρομές υψηλής δυσκολίας και συνολικά πάνω από 41.000 μέτρα αναρριχητικών διαδρομών στην Ελλάδα και στις Άλπεις. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν η μοναδική μοναχική επανάληψη της Γκιώνας στην Πλάκα της Συκιάς της διαδρομής Μιχαηλίδη τον Αύγουστο 1990, η πρώτη Ελληνική επανάληψη της Walker στην Grand Jorasses του Μοντ Blanc (Ιούλιος 1992) στην Ελβετία της βορεινής ορθοπλαγιάς του Matterhorn (Ιούλιος 1993) σε μια ημέρα, καθώς και της βορεινής ορθοπλαγιάς του Eiger (Ιούλιος 1994), για τις οποίες τιμήθηκε με επίσημη τιμητική διάκριση από την Ε.Ο.Ο.Α.

Αγωνιστική αναρρίχηση
1993-1994: Συμμετοχή σε 2 Παγκόσμια Πρωταθλήματα.

Αποστολές
Συμμετοχή στα Ιμαλάια στη βορεινή πλευρά του Everest την άνοιξη του 1996 σε αποστολή του Κώστα Τσιβελέκα. Επίσης στις Άνδεις (Αύγουστος 1999) Huana Potosi 6088 μ. σε αποστολή του Ε.Ο.Σ. Αχαρνών.

Ορειβατικό σκι
1992-2010: Έχει συμμετάσχει σε 7 Πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και σε 4 παγκόσμια πρωταθλήματα ορειβατικού σκι της ISMC που έχουν γίνει μέχρι σήμερα σαν μέλος της εθνικής ομάδας. Επίσης έχει συμμετάσχει σε 6 Pierra Menta (4ήμερος αγώνας ορειβατικού σκι). Είναι πρωταθλητής Ελλάδας ορειβατικού σκι από το 1993 μέχρι το 2007 για 15 συνεχή χρόνια. Έχει κάνει πρώτη κατάβαση με ορειβατικά σκι από το Λούκι του Μύτικα στον Όλυμπο.

Ορεινό τρέξιμο
1984-2010: Έχει συμμετάσχει επανειλημμένως σε μαραθώνιους δρόμους με καλύτερο χρόνο 2h55΄ στην κλασική διαδρομή της Αθήνας. Πολλές συμμετοχές σε Ορειβατικούς Μαραθώνιους με πρόσφατη συμμετοχή στον Ultra-Trail du Tour du Mont-Blanc της North Face C C C 86 χλμ. 24-25/8/2007 με χρόνο 16h09΄51΄΄.

Ορεινή ποδηλασία ΜΤΒ
1997-2010: Συμμετοχή σε περισσότερους από 140 αγώνες.

Αγώνες περιπέτειας

2ήμεροι αγώνες πολλών αθλημάτων με συνεχείς διαδρομές: Αρχηγός της Salomon Hellas από το 1999 έως το 2006 με συμμετοχή σε παγκόσμια πρωταθλήματα 3 φορές. Συμμετοχή σε 18 αγώνες.

Σε ποιον σύλλογο ανήκετε και πόσα χρόνια ασχολείστε με τα αθλήματα βουνού;

Ανήκω τα τελευταία 12 χρόνια στον Ε.Ο.Σ Αχαρνών. Ασχολούμαι με τα αθλήματα βουνού τα τελευταία 25 χρόνια. Παλαιότερα ήμουν αθλητής του στίβου στις μεσαίες και μεγάλες αποστάσεις.

Τι σημαίνει για σας το ορειβατικό σκι και τι κλίμακα δυσκολίας του δίνετε;

Το ορειβατικό σκι είναι η απόλυτη αίσθηση της ελευθερίας στο χιονισμένο βουνό. Είναι ένα χειμερινό άθλημα. Χαρακτηρίζεται από τη μετακίνηση του χιονοδρόμου με ανάβαση και κατάβαση σε χιονισμένα εδάφη, κυρίως σε βουνά. Χρησιμοποιούνται χιονοπέδιλα (σκι) και σε μερικές περιπτώσεις ορειβατικός εξοπλισμός για το ασφαλές πέρασμα των εμποδίων που προκύπτουν στο χιονισμένο βουνό. Στα πλαίσια αυτής της δράσης του ανθρώπου δε χρησιμοποιούνται μηχανοκίνητα μέσα και η κίνηση παράγεται αποκλειστικά από τις φυσικές δυνάμεις και ικανότητες του χιονοδρόμου (σκιέρ).

Συνδυάζει την εξερεύνηση, την ταχύτητα, την κλίση του εδάφους, τις διαφορετικές σκληρότητες του χιονιού σε συνδυασμό με τις καιρικές συνθήκες. Δεν υπάρχουν όρια. Έχω όμως στο μυαλό μου όλους τους κινδύνους αυτού του χώρου. Τηρώ τους κανόνες ασφαλείας και εμπιστεύομαι το ένστικτό μου όταν τα πράγματα δυσκολεύουν πολύ.

Το σκι από μόνο του είναι δύσκολο άθλημα. Το ίδιο και η ορειβασία. Ο συνδυασμός αυτών των δύο σίγουρα είναι κάτι πιο… απαιτητικό!

Είναι άθλημα που απαιτεί συγκεκριμένες ικανότητες και προπόνηση;

Απαιτεί δύναμη, αντοχή, ταχύτητα, ευλυγισία. Χρειάζεται καλά αντανακλαστικά, γρήγορες αποφάσεις, αυτοπεποίθηση. Όλα αυτά σε ένα περιβάλλον κρύο με θερμοκρασίες έως -20C^o σε συνδυασμό με ταχύτητες έως 100 χιλιομέτρων/ώρα το κάνουν να είναι πολύ απαιτητικό σε ψυχικά αποθέματα ιδίως όταν με το πέρασμα των ωρών έρχεται η κούραση με όλα τα επακόλουθά της.

Η καλύτερη προπόνηση όπως σε κάθε άθλημα είναι στο περιβάλλον και με τις συνθήκες του αθλήματος. Στην Ελλάδα με τη μικρή περίοδο χιόνωσης αυτό είναι δύσκολο και η προπόνηση μπορεί να γίνεται με άλλα μέσα. Στο ξηρό έδαφος φυσικά όμως όχι με τα ίδια αποτελέσματα που επιτυγχάνει η ειδική προετοιμασία στο χιόνι.

Είστε αυτό που λέμεmultiαθλητής και σας έχουμε δει σε ποδηλασία βουνού σε δρομικούς μαραθώνιους αγώνες και φυσικά να διακρίνεστε 15 χρόνια με τον τίτλο του πρωταθλητή Ελλάδας, θεωρείτε λοιπόν σύμφωνα με τις γνώσεις σας ότι η σχέση ποδηλασία – ορειβατικό σκι μπορεί να συνυπάρξει και με ποιον τρόπο;

Κατ’ αρχάς μου αρέσει πολύ οποιαδήποτε αθλητική δραστηριότητα του βουνού, μου αρέσει πολύ το ίδιο το βουνό.

Ασχολήθηκα, μετά τα πρώτα μου χρόνια στο στίβο, με το ορεινό τρέξιμο γιατί καταλάβαινα πόσο καλύτερα αισθανόμουν όταν έτρεχα έξω από τον στίβο σε κοντινά λοφάκια εκεί που κάναμε τότε που ήμασταν παιδιά προπόνηση.

Λίγα χρόνια αργότερα γνώρισα το χώρο της ορεινής ποδηλασίας. Εκείνο το πρώτο διάστημα παθιάστηκα πολύ με αυτό, έκανα μόνο ποδήλατο κυρίως στα πρώην βασιλικά κτήματα στη Βαρυμπόμπη αλλά και στην ευρύτερη περιοχή της Πάρνηθας.

Κατόπιν άρχισα να συμμετέχω σε αγώνες περιπέτειας. Αγώνες περιπέτειας για να καταλαβαίνει και ο κόσμος, ήταν μονοήμεροι ή πολυήμεροι αγώνες που περιελάμβαναν συνήθως προσανατολισμό με πολλές ειδικές οι οποίες είχαν ορεινό τρέξιμο, ορεινή ποδηλασία, rafting και επίσης μπορεί να είχαν inline skating, κανό σε λίμνη ή σε θάλασσα, περάσματα φαραγγιών ή βράχινων εμποδίων με τη βοήθεια σχοινιών κ.λ.π. Τότε με τους φίλους και συναθλητές μου Νίκο Κωστόπουλο, Θοδωρή Κοτόπουλο, Γιάννη Διττόπουλο, Αλέξη Καμπουρόπουλο, Μαρίνα Αναστασίου, Βίκυ Καρπούζα, Ηρώ Γεωργουλέα και την υλική υποστήριξη της Salomon Hellas είχαμε φτιάξει μια πάρα πολύ δυνατή ομάδα και μόλις τελείωνε κάποιος αγώνας αρχίζαμε να σκεπτόμαστε και να προετοιμαζόμαστε για τον επόμενο. Χρησιμοποιούσαμε τους άλλους απλούς αγώνες σαν μια καλή, μια δυνατή προπόνηση.

Όλα αυτά όμως τους καλοκαιρινούς μήνες γιατί το χειμώνα όλο το βάρος το έδινα στο ορειβατικό σκι. Με μικρά διαστήματα ξεκούρασης μπορείς να τα κάνεις όλα. Η χρυσή τομή είναι στην ποσότητα και την ένταση της προπόνησης σε συνδυασμό με την προσωπική επιθυμία του καθενός να κάνει κάτι γιατί το θέλει και όχι επειδή το κάνουν άλλοι.

Επίσης είναι γνωστό πόση πίεση δέχεται κάποιος αθλητής, σωματική και ψυχολογική στην πορεία του. Όταν αλλάζεις αθλητικό αντικείμενο μέσα στη χρονιά αναζωογονείσαι σωματικά γιατί δουλεύουν διαφορετικά οι ίδιες μυϊκές ομάδες, αλλά και ψυχολογικά γιατί δέχεσαι άλλα δεδομένα και αντιδράς σε άλλες καταστάσεις. Αυτό είναι κάτι που το κάνουν πολλοί μεγάλοι αθλητές σε όλον τον κόσμο οι οποίοι δεν είναι επαγγελματίες. Οι επαγγελματίες δυστυχώς αμείβονται από κάποια εταιρεία την οποία την ενδιαφέρει να αποδίδουν 365 ημέρες το χρόνο και όταν σταματήσουν να αποδίδουν απλά αντικαθίστανται από άλλους.

Στην Ελλάδα μπορεί κάποιος να κάνει ποδήλατο όλο το χρόνο. Είναι όμως σωστό αυτό; Πριν λίγα χρόνια σε μια διάλεξη ο προπονητής της Εθνικής ορεινής ποδηλασίας Ελβετίας είχε πει ότι για τρεις μήνες το χειμώνα η προετοιμασία των αθλητών του γίνεται με ορεινό τρέξιμο και σκι στα χιονοδρομικά. Μήπως επειδή δεν μπορούν να κάνουν ποδήλατο λόγω του πολύ χιονιού; Γιατί δεν κάνουν στατικό; Όχι οι άσφαλτοι είναι διαρκώς καθαροί και στατικό έχουν. Απλά εφαρμόζουν αυτά που έλεγα παραπάνω.

Καταλήγοντας πιστεύω, ότι η σχέση ποδηλασία – ορειβατικό σκι μπορεί να συνυπάρξει.

Σε τι περιόδους προτιμάμε να κάνουμε το άθλημα του ορειβατικού σκι;

Το ορειβατικό σκι είναι ένα χειμερινό άθλημα. Αναγκαστικά θα γίνει το χειμώνα. Εκτός και έχει κάποιος άνεση να πηγαίνει το καλοκαίρι σε μέρη με χιόνι. Το θέμα είναι, όποιος ασχολείται με αυτό εάν το έχει σαν πρωταρχικό ή βοηθητικό. Από αυτό θα καθοριστεί η ποσότητα, η ένταση της προπόνησης.

Πόσο κρατάει ένας αγώνας ορειβατικού σκι;

Ένας αγώνας ορειβατικού σκι διαρκεί συνήθως για τους πρώτους αθλητές 2,5-3 ώρες. Υπάρχουν και άλλοι που είναι μικρότεροι και άλλοι που είναι μεγαλύτεροι, όμως αυτός είναι ο μέσος όρος ενός αγώνα.

Χρειάζεται ειδικός εγκλιματισμός σε υψόμετρο;

Οι αγώνες ορειβατικού σκι γίνονται συνήθως σε υψόμετρο1.500-3.000 μέτρα. Αυτά τα υψόμετρα δε δημιουργούν προβλήματα στην υγεία του ανθρώπου και δεν έχουν απαιτήσεις σε συμπληρωματικό οξυγόνο όπως οι αθλητικές δραστηριότητες πάνω από τα 4.000 μέτρα. Παρόλα αυτά όμως είναι απαραίτητη μια προετοιμασία κάποιων ημερών σε αυτά τα υψόμετρα έτσι ώστε να επιτύχει κάποιος τη μέγιστη δυνατή απόδοση.

Πώς μπορεί να ξεκινήσει κάποιος αρχάριος, υπάρχουν συγκεκριμένες σχολές;

Η αθλητική αυτή δραστηριότητα είναι διαδεδομένη σε μεγάλο βαθμό σε άλλες χώρες. Στην Ελλάδα έχει το δικό της κοινό που είναι μεγαλύτερο τα τελευταία χρόνια. Είναι άθλημα κοινωνικό και ομαδικό. Γίνεται με τη μορφή οργανωμένων αγώνων ή εξορμήσεων από άτομα που το γνωρίζουν.
Στον τόπο μας υπάρχουν κάποιοι ορειβατικοί Σύλλογοι (ο ΕΟΣ Αχαρνών είναι ένας από αυτούς) που καλλιεργούν τις δύο παραπάνω μορφές ορειβατικού σκι με την Ε.Ο.Ο.Α. (Ελληνική Ομοσπονδία Ορειβασίας Αναρρίχησης) στην κορυφή της πυραμίδας όπου και υπάγεται σαν άθλημα. Στην εκδρομική του μορφή έχει πολλά στοιχεία εξερεύνησης, γιατί η ποιότητα του χιονιού αλλάζει μέρα με την ημέρα και πολλές φορές ώρα με την ώρα ανάλογα με τη θερμοκρασία, την υγρασία και τον αέρα του περιβάλλοντος.
Για την πατρίδα μας ιδανική είναι η περίοδος από μέσα Ιανουαρίου έως τα μέσα Απριλίου ανάλογα με την ποσότητα, την ποιότητα του χιονιού και τις καιρικές συνθήκες. Ιδανικά είναι όταν ο καιρός είναι αίθριος και έχει πέσει φρέσκο χιόνι 20 εκατοστών επάνω σε παλαιό. Είναι κάτι που χαίρονται όλοι όσοι ασχολούνται με αυτό. Κάποιος που θέλει να ασχοληθεί με το ορειβατικό σκι πρέπει να γνωρίζει σκι κατάβασης και να περάσει μια διαδικασία εκπαίδευσης με πιστοποιημένο εκπαιδευτή. Εφόσον έχει περάσει την ειδική εκπαίδευση και έχει το σωστό εξοπλισμό χρειάζεται ανάλογη παρέα και καλό καιρό για τις εξορμήσεις του.

Υπάρχει βελτίωση όσον αφορά τα τεχνικά κομμάτια στην κατηφόρα από την αίσθηση της ταχύτητας στο σκι;

Στην κατάβαση στο σκι κινούμαστε με ταχύτητες που φθάνουν τα 100 χιλιόμετρα την ώρα. Αναγκάζεται το μάτι να διαβάζει γρήγορα το χιόνι άρα να βελτιώνονται οι αντιδράσεις των αντανακλαστικών, διαφορετικά η πτώση είναι αναπόφευκτη και επώδυνη.

Πάντα την Άνοιξη μετά τη χειμερινή περίοδο, αφού έχω κάνει αρκετό ορειβατικό σκι όταν κατεβαίνω με το ποδήλατό μου νιώθω ότι πηγαίνω αργά. Κοιτάζω στο κοντέρ, βλέπω ότι κατεβαίνω με 60 χιλιόμετρα την ώρα αλλά ακόμα νιώθω ότι πηγαίνω αργά.

Σίγουρα υπάρχει βελτίωση όσον αφορά τα τεχνικά κομμάτια στην κατηφόρα από την αίσθηση της ταχύτητας στο σκι.

Απαιτείτε ειδικός εξοπλισμός;

Χρειάζεται ειδικός βασικός εξοπλισμός (σκι, δέστρες, μπότες, μπαστούνια) και ειδικός βοηθητικός εξοπλισμός (ενδυμασία).

Πώς μπορούμε να συνδυάσουμε προπονητικά την ποδηλασία βουνού με το ορειβατικό σκι;

Εάν μας ενδιαφέρει περισσότερο η ορεινή ποδηλασία και ξέρουμε σκι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το ορειβατικό σκι στη διάρκεια του χειμώνα για να βελτιώσουμε δύναμη, αντοχή, ταχύτητα και το κυριότερο να ξεκουραστούμε από τη σέλα.

Όμως μπορεί να γίνει και το ανάποδο. Πολλοί αθλητές ορειβατικού σκι, που είναι στο βάθρο στα παγκόσμια πρωταθλήματα και κύπελλα χρησιμοποιούν την ορεινή ποδηλασία στο ξηρό έδαφος για τη βασική τους προετοιμασία.

Ποιο ήταν το μεγαλύτερο επίτευγμα στη διάρκεια της αθλητικής σας πορείας και γιατί;

Έχω κερδίσει το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα ορειβατικού σκι δεκαπέντε συνεχή χρόνια από το 1993 έως και το 2007. Κάποιος που είναι αθλητής ξέρει σίγουρα πόσο δύσκολο είναι αυτό. Σκεφτείτε τον Ηλία Περικλή να κερδίζει το πανελλήνιο ορεινής ποδηλασίας καμιά δεκαριά χρόνια ακόμη!

Υπάρχει κάποιος αγώνας που να σας έφερε στα όριά σας και πώς το αντιμετωπίσατε;

Υπάρχουν πολλοί αγώνες που με έφεραν στα όρια μου. Υπάρχουν περιπτώσεις που ήμουν αναγκασμένος να κάνω σκι και να συνεχίσω να τερματίσω ενώ είχα φρικτές κράμπες στους τετρακέφαλους. Άλλες που είχα πυρετό και τρομερή αδυναμία που επιδεινώνονταν με το κρύο. Όμως σκέπτομαι ότι και ο διπλανός μου αντίπαλος μπορεί να είναι έτσι. Δεν το ξέρω… Όλα είναι στο μυαλό αυτό βάζει τα όρια.

Υπάρχει όμως και μια παροιμία που λέει ότι: καθετί που σε πληγώνει και δε σε σκοτώνει σε δυναμώνει. Επίσης κάποιος άλλος παλιότερα έχει πει ότι τα όρια είναι για να ξεπερνιούνται. Μεγαλώνω σημαίνει ξεπερνώ τα όρια μου και πάω για άλλα.

Μια συμβουλή σε αυτούς που θέλουν να ξεκινήσουν;

Το ορειβατικό σκι έχει να κάνει με το χιόνι το οποίο διαρκώς μεταμορφώνεται. Για το λόγο αυτό ακόμη και στην ίδια περιοχή, στην ίδια διαδρομή έχει μεγάλο ενδιαφέρον και συμβάλει σημαντικά στη σωματική και ψυχική ευεξία για όποιον ασχολείται.

Όμως δεν πρέπει κανείς να ξεχνά ότι είναι κομμάτι της ορειβασίας. Ένας κανόνας που ισχύει σε όλους τους τομείς της ορειβασίας είναι να κρατάς δυνάμεις, να μην εξαντλείσαι υπολογίζοντας πάντα σε κάτι απρόοπτο.